Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Sedulo, inquam, faciam. Maximus dolor, inquit, brevis est. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.

Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Duo Reges: constructio interrete. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Minime vero, inquit ille, consentit. Summus dolor plures dies manere non potest? Sed ego in hoc resisto;

Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Quid me istud rogas? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Nemo igitur esse beatus potest. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Rationis enim perfectio est virtus; Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?